Без рубрики

Ավստրալիական դոլլար

Ավստրալիական մեկ դոլլարը 272 դրամ է: Ավստրալիական դոլլարը հիմնադրվել է 1966 թվականի փետրվարի 14-ին, փոխարինելով Ավստրալական ֆունտը: Ամենամեծ արժեքը Ավստրալիական դոլլարը ունեցել է 2013 թվականի ապրիլի 12-ին՝ 438 դրամ:

Ավստրիալական դոլլարի էվոլուցիան դրամներով

1966 թվականի 1 դոլլարը՝

1966 թվականի 50 ցենտները՝

1967 թվականի 2 դոլլար՝

1988 թվականի 10 դոլլար՝

2004-2010 թթ. ցենտները՝

2018 թվականի 1 դոլլարը

1988 թվականի 2 դոլլարը

2016 թվականի 5 դոլլար

10 դոլլարը 2017 թվականում

20 դոլլարը 2019 թվականում

50 դոլլարը 2020 թվականում

100 դոլլարը 2020 թվականում

Աղբյուր

Ավստրալիայի կենտրոնական բանկը

Ավստրալիայում ազգային բանկ ստեղծելու առաջարկներն առաջին անգամ առաջ են քաշվել 19-րդ դարի կեսերին և զգալի թափ են ստացել 1890 թվականներին՝ Ավստրալիայի բանկային ճգնաժամի արդյունքում, որի ընթացքում փլուզվել են բազմաթիվ առևտրային բանկեր և շինարարական կազմակերպություններ։

Բանկը ստեղծվել է 1911 թվականին։ Այն Ժամանակ եղել է Ավստրալիայի ամենամեծ առևտրային և խնայողական բանկը։ 1924 թվականին բանկին է հանձնվել ավստրալական արժույթի թողարկման մենաշնորհը։ Ավստրալիայի Միության բանկը ձեռք է բերել Կենտրոնական բանկի մի շարք գործառույթներ, այդ պատճառով 1945 թվականին այն պաշտոնապես ճանաչվել է Ավստրալիայի կենտրոնական բանկ։

1960 թվականին Կենտրոնական բանկի գործառույթները փոխանցվեցվել են Ավստրալիայի պահուստային բանկին։

Ավստրալիայի պահուստային բանկը պատասխանատու է Ավստրալիայի դրամավարկային քաղաքականության իրականացման համար և իր մանդատի շրջանակներում ձգտում է հասնել հետևյալ նպատակներ՝

  • Ավստրալական արժույթի կայունություն
  • Ավստրալիայում լիիրավ զբաղվածության պահպանում
  • Ավստրալիայի ժողովրդի տնտեսական բարգավաճումն ու բարեկեցությունը

Բանկի հիմնական գործառույթների մեջ ներառում են՝

  • Ազգային արժույթի թողարկում
  • Ավստրալիայի բանկային և դրամավարկային համակարգի կարգավորում
  • Երկրի ոսկու և արժույթի պահուստների կառավարում

Աղբյուր

Ավստրալիական թանգարան

Ավստրալիական թանգարանը գտնվում է Սիդնեյում, երկրի՝ բնության պատմության և մարդաբանության ուսումնասիրությանը նվիրված ամենահին կառույցներից մեջ։ Գործունեության հիմնական ուղղություններն են գիտական հետազոտությունները և կրթական ծրագրերը։

Առաջին հանրային թանգարանը կառուցվել է Սիդնեյում 1827 թվականին այն նպատակով, որ ժողովրդին ցույց տան հետաքրքիր և հազվագյուտ նմուշներ բնական պատմության։ Առաջին պահապանը թանգարանի դարձավ 1829 թվականին Ուիլյամ Հոլմսը։

Թանգարանի (որի անունը սկզբում գաղութական էր) պաշտոնական բացումը կայացավ միայն 1936 թվականին Committee of Superintendance-ի կառավարման ներքո։ Այդ ժամանակ նրա հավաքածուները տեղաբաշխված էին մի քանի շենքերում։ Ժամանակակից կառույցը, որը ճարտարապետ Ջեյմս Բարնետի նախագծով կառուցվել է հատուկ թանգարանի համար, թանգարան դարձել է 1857 թվականին։ Այդ ժամանակվանից թանգարանի կառույցը մի քանի անգամ փոփոխվել է կախված այդտեղ տեղի ունեցող հավաքույթներից։ 2008 թվականին կառուցվել է լրացուցիչ թև, որպեսզի պահպանվեն հավաքածուները։

Ժամանակին պատմական հավաքածուների մեծ մասը տեղափոխվել է Արվեստի թանգարան և Միտչելի գրադարան։ Այսօր Սիդնեյում՝ Ավստրիալական թանգարանում, կան ավելի քան 18 միլիոն մշակութային ու գիտական նմուշներ, որոնք խմբավորվել են առանձին-առանձին մարդաբանության, կենդանաբանության, միներալոգիայի և նույնիսկ մարմնի արվեստի խմբերի մեջ։ Շատ նմուշներ երեխաների էքսկուրսիաների համար են, դրա համար էլ կարելի է դիպչել դրանց և նույնիսկ օգտագործել։

Այստեղ կարելի է ծանոթանալ Ավստրիալիայի բնիկ ցեղերի գործիքների հավաքածուների հետ, ինչպես նաև Պոլինեզիայի, Միկրոնեզիայի, Պապուա-Նոր Գվինեայի, Վանուատուի, Սողոմոնյան կղզիների, Ասիայի, Աֆրիկայի և Ամերիկայի ժողովուրդների կենցաղային իրերի հետ։

Նկարներ թանգարանից՝

Աղբյուր

Հայոց լեզու, Ճամբար, Անհատական նախագիծ

Սնահավատություններ

Տարեդարձի տորթի վրա մոմեր դնելու ավանդույթ

Հին հույները նույնպես տորթ էին պատրաստում տարեդարձի ժամանակ: Տորթերը նվիրաբերվում էին Լուսնի աստվածուհի Արտեմիդեին:  Տորթերի կլոր ձևը խորհրդանշում էր Լուսինը, իսկ վառված մոմերը՝ վերջինիս լույսը: Այսօր էլ վառվող մոմերը հաջողության նշան են համարվում:

Հարսնացուին/ փեսացուին հարսանեկան արարողությունից մեկ օր առաջ տեսնելն անհաջող ամուսնության նշան է

Այս ավանդույթը կապված  է նրա հետ, որ հարսնացուն՝ հարսանեկան արարողությունից առաջ փեսացուին տեսնելով, կարող է փոշմանել և չամուսնանալ:

Աղբյուր

Հայոց լեզու, Ճամբար, Անհատական նախագիծ

Սնահավատություններ

13 թիվն անհաջողության նշան է

13 թվի նկատմամբ վախի վերաբերյալ հիշատակվում էր դեռևս սկանդինավյան առասպելաբանության մեջ, երբ 12 աստվածները խնջույքի էին մասնակցում Վալխալայի մոտ: Այդ ժամանակ նրանց միացավ կռվի և չարության աստված Լոկկին, ով էլ դարձավ 13-րդը, ինչի արդյունքում սպանվեց աստվածներից ամենասիրելին՝ Վալդերը:

Ընկնող աստղը  և երազանք մտապահելու ավանդույթը

Դեռևս 1-ին դարում Պտղոմեոսը ենթադրեց, որ աստղերն ընկնում են Երկիր մոլորակ, երբ աստվածներն այդ պահին հետևում են մարդկանց:

Աղբյուր

Հայոց լեզու, Ճամբար, Անհատական նախագիծ

Սնահավատություններ. Ճանապարհը հատող սև կատուն անհաջողության նշան է

Կատուները մշտապես հաջողության խորհրդանին են եղել դեռ Հին Եգիպտոսի ժամանակներից: Սակայն 17-րդ դարի սկզբներից սկսած Անգլիայում ամեն ինչ փոխվեց, երբ Կարլ 1-ին թագավորի սև կատուն մահացավ: Այդ ժամանակ թագավորը հայտարարեց, որ հաջողությունը լքեց իրեն: Նրա խոսքերը հաստատվեցին, երբ հենց հաջորդ օրը թագավորին ձերբակալեցին պետական դավաճանության համար:

Աղբյուր

Հայոց լեզու, Ճամբար, Անհատական նախագիծ

Սնահավատություններ. Թափված աղը կռիվ և թշնամանք է բերում

Տարածված կարծիք կա, որի համաձայն,եթե մարդն աղ է թափում սեղանին, ապա կամ  նա պետք  երեք պտղունց աղ շպրտի ձախ ուսի վրայով կամ էլ խաչ անի թափված աղի վրա:  Մոտ ք.ա. 3500 տարի առաջ շումերներն առաջին ազգն էին, որ փորձարկեցին այս ավանդույթը: Աղը երեք անգամ գցում են ուսի հետև, որովհետև, իբր ուսիտ հետևում Սատանան է կանգնած, և եթե այդ աղը գցում ես ուսիտ հետևը, կպնում էս Սատանայի աչքերին, և նա փախնում է: Սակայն շումերներից այն փոխանցվեց եգիպտացիներին, այնուհետև հույներին:

Աղբյուր

Հայոց լեզու, Ճամբար, Անհատական նախագիծ

Սնահավատություններ. Հայելի ջարդելը 7 տարի անհաջողություն է բերում

Հին Հունաստանում հայելու արտացոլանքի վերծանման միջոցով ապագան կարողանում էին գուշակել:  Խեղաթյուրված արտացոլանքը վատ նշան էր: Սակայն, այս սնահավատության հայրենիքը Հին Հռոմն է: Հռոմեացիները հավատում էին, որ կյանքը 7 տարին մեկ նոր սկիզբ է ստանում, իսկ կոտրված հայելին նշանակում էր, որ մարդու առողջությունը վատթարանալու է, և միայն 7 տարի հետո նա կարող է առողջանալ:

Աղբյուր

Հայոց լեզու, Ճամբար, Անհատական նախագիծ

Սնահավատություններ. Աստիճանների տակով անցնելը դժբախտություն է բերում

Այս սնահավատությունը ձևավորվել է Հին Եգիպտոսում: Պատին հենած աստիճանը եռանկյունի է ձևավորում, իսկ եգիպտացիների համար եռանկյունին սրբազան նշան էր, որը խորհրդանշում էր աստվածների Եռամիություն, ուստի դրա միջով անցնելը սրբապղծություն էր համարվում:

Աղբյուր1,

Հայոց լեզու, Ճամբար, Անհատական նախագիծ

Սնահավատություն. Փակ տարածության մեջ անձրևանոցը բացելը դժբախտություն է բերում

Համարվում էր, որ այս սնահավատությունը փարավոնների դարաշրջանից է մեզ փոխանցվել, սակայն պատմաբաններից շատերը կարծում են, որ այս ավանդույթը ձևավորվել է Անգլիայում՝ վիկտորիանական դարաշրջանում: Այդ ժամանակ անձրևանոցը բացելու մեխանիզմն այնքան անհարմար է եղել, մետաղական ձողերը և զսպանակները կարող էին դուրս թռչել և մարմնական վնաս հասցնեին կամ վնասեին գույքը: Այդ պատճառով էլ արձրևանոցը խորհուրդ էին տալիս բացել միայն բաց տարածությունում:

Աղբյուր

Հայոց լեզու, Ճամբար, Անհատական նախագիծ

Սնահավատություն

Անկախ նրանից, թե մենք ինչքան սնահավատ ենք, երբ սև կատուն կտրում է ճանապարհը, հայելի է ջարդվում և այսպես շարունակ, կարծես թե որևէ անհանգստություն ենք զգում՝ հիշելով մեր տատիկ-պապիկների կան ծնողների անհանգստությունը նման դեպքերում: Սնահավատությունները և ավանդույթները բավականին հին ժամանակներից են փոխանցվել մեզ և բավականին հետաքրքիր նախապատմություն ունեն:

Բացատրություն բառարանով՝Դատարկ՝ անիրական բաների հավատ՝ պաշտամունք, սնոտիապաշտություն:

Կազմություն-սին+հավատ+ություն:

Աղբյուր

Հայաստանում տարածված սնահավատություններ՝

Տարեդարձի տորթի վրա մոմեր դնելու ավանդույթ

Հին հույները նույնպես տորթ էին պատրաստում տարեդարձի ժամանակ: Տորթերը նվիրաբերվում էին Լուսնի աստվածուհի Արտեմիդեին:  Տորթերի կլոր ձևը խորհրդանշում էր Լուսինը, իսկ վառված մոմերը՝ վերջինիս լույսը: Այսօր էլ վառվող մոմերը հաջողության նշան են համարվում:

Հարսնացուին/ փեսացուին հարսանեկան արարողությունից մեկ օր առաջ տեսնելն անհաջող ամուսնության նշան է

Այս ավանդույթը կապված  է նրա հետ, որ հարսնացուն՝ հարսանեկան արարողությունից առաջ փեսացուին տեսնելով, կարող է փոշմանել և չամուսնանալ:

13 թիվն անհաջողության նշան է

13 թվի նկատմամբ վախի վերաբերյալ հիշատակվում էր դեռևս սկանդինավյան առասպելաբանության մեջ, երբ 12 աստվածները խնջույքի էին մասնակցում Վալխալայի մոտ: Այդ ժամանակ նրանց միացավ կռվի և չարության աստված Լոկկին, ով էլ դարձավ 13-րդը, ինչի արդյունքում սպանվեց աստվածներից ամենասիրելին՝ Վալդերը:

Ընկնող աստղը  և երազանք մտապահելու ավանդույթը

Դեռևս 1-ին դարում Պտղոմեոսը ենթադրեց, որ աստղերն ընկնում են Երկիր մոլորակ, երբ աստվածներն այդ պահին հետևում են մարդկանց:

Ճանապարհը հատող սև կատուն անհաջողության նշան է

Կատուները մշտապես հաջողության խորհրդանին են եղել դեռ Հին Եգիպտոսի ժամանակներից: Սակայն 17-րդ դարի սկզբներից սկսած Անգլիայում ամեն ինչ փոխվեց, երբ Կարլ 1-ին թագավորի սև կատուն մահացավ: Այդ ժամանակ թագավորը հայտարարեց, որ հաջողությունը լքեց իրեն: Նրա խոսքերը հաստատվեցին, երբ հենց հաջորդ օրը թագավորին ձերբակալեցին պետական դավաճանության համար:

Թափված աղը կռիվ և թշնամանք է բերում

Տարածված կարծիք կա, որի համաձայն,եթե մարդն աղ է թափում սեղանին, ապա կամ  նա պետք  երեք պտղունց աղ շպրտի ձախ ուսի վրայով կամ էլ խաչ անի թափված աղի վրա:  Մոտ ք.ա. 3500 տարի առաջ շումերներն առաջին ազգն էին, որ փորձարկեցին այս ավանդույթը: Աղը երեք անգամ գցում են ուսի հետև, որովհետև, իբր ուսիտ հետևում Սատանան է կանգնած, և եթե այդ աղը գցում ես ուսիտ հետևը, կպնում էս Սատանայի աչքերին, և նա փախնում է: Սակայն շումերներից այն փոխանցվեց եգիպտացիներին, այնուհետև հույներին:

Այլ երկրներում տարածված սնահավատություններ՝

Հայելի ջարդելը 7 տարի անհաջողություն է բերում

Հին Հունաստանում հայելու արտացոլանքի վերծանման միջոցով ապագան կարողանում էին գուշակել:  Խեղաթյուրված արտացոլանքը վատ նշան էր: Սակայն, այս սնահավատության հայրենիքը Հին Հռոմն է: Հռոմեացիները հավատում էին, որ կյանքը 7 տարին մեկ նոր սկիզբ է ստանում, իսկ կոտրված հայելին նշանակում էր, որ մարդու առողջությունը վատթարանալու է, և միայն 7 տարի հետո նա կարող է առողջանալ:

Աստիճանների տակով անցնելը դժբախտություն է բերում

Այս սնահավատությունը ձևավորվել է Հին Եգիպտոսում: Պատին հենած աստիճանը եռանկյունի է ձևավորում, իսկ եգիպտացիների համար եռանկյունին սրբազան նշան էր, որը խորհրդանշում էր աստվածների Եռամիություն, ուստի դրա միջով անցնելը սրբապղծություն էր համարվում:

Փակ տարածության մեջ անձրևանոցը բացելը դժբախտություն է բերում

Համարվում էր, որ այս սնահավատությունը փարավոնների դարաշրջանից է մեզ փոխանցվել, սակայն պատմաբաններից շատերը կարծում են, որ այս ավանդույթը ձևավորվել է Անգլիայում՝ վիկտորիանական դարաշրջանում: Այդ ժամանակ անձրևանոցը բացելու մեխանիզմն այնքան անհարմար է եղել, մետաղական ձողերը և զսպանակները կարող էին դուրս թռչել և մարմնական վնաս հասցնեին կամ վնասեին գույքը: Այդ պատճառով էլ արձրևանոցը խորհուրդ էին տալիս բացել միայն բաց տարածությունում:

Աղբյուր