Անգլերեն — Դավիթ Հովհաննիսյանի ուսումնական բլոգ

John liked chocolates very much, but his mother never gave him any, because
they were bad for his teeth, she thought. But John had a very nice grandfather.
The old man loved his grandson very much, and sometimes he brought John
chocolates when he came to visit him. Then his mother let him eat them,
because she wanted to make the old man happy.
One evening, a few days before John’s seventh birthday, he was saying his
prayers in his bedroom before he went to bed. ‘Please, God, he shouted,’ make
them give me a big box of chocolates for my birthday on Saturday.’
His mother was in the kitchen, but she heard the small boy shouting and
went into his bedroom quickly.
‘Why are you shouting, John?’ she asked her son. ‘God can hear you when
you talk quietly.’
‘I know,’ answered the clever boy with a smile, ‘but Grandfather’s in the next
room, and he can’t.’

Թարգմանություն

Ջոնը շատ էր սիրում շոկոլադ,բայց նրա մայրիկը երբեք չէր տալիս նրան,որովհետև նրանք վատ էին նրա ատամների համար,նա մտածում էր։Բայց Ջոնը ուներ շատ լավ պապիկ․Ծեր մարդը սիրում էր նրա թոռնիկին շատ,և մեկ-մեկ նա բերում էր Ջոնին շոկոլադներ,երբ նա հյուր էր գալիս նրան։Այդպիսով,նրա մայրը թողում է,որովհետև նա ուզում է ուրախացնել ծեր մարդուն։Մի երեկո,մի քանի օր առաջ նրա 7-ամյակից,նա աղոթում իր սենյակում քնելուց առաջ․

-Խնդրում եմ,Աստված,-գոռաց նա,-այնպես արա,որ նրանք տան ինձ շոկոլադներով մեծ տուփ իմ ծննդյան օրը՝ կիրակի։Նրա մայրիկը խոհանոցում էր,բայց նա լսում էր փոքր երեխայի գոռոցը,և հետո կամաց գնաց իր սենյակ․

-Ինչու՞ ես գոռում,Ջոն-հարցրեց նա իր տղային,-Աստված կարող է լսել քեզ,երբ դու կամաց ես խոսում։

-Գիտեմ-պատասխանեց խելացի երեխան ժպտալով,-բայց պապիկը մյուս սենյակում է, և նա չի կարող։